امشبـــ
دیوانگى در من بالا زدهـــ !
نه سکوتـــ
نه موسیقىـــ
نه حتى سیگــــآر
هیچ چیز و هیچ چیز
این دیوانگىـــ را تسکین نمى دهـــد
جز عطر تنت لعنتىــــ

کــــــجـا !!؟
همـین جــــاسـت آغــوشِ مـن !
که روزی هـــزار بـــار میــخـوانــمت کـه :
بیــــــــــا…
و تـــو ..
هــر بـــار ..
بــا شیطــنتـی تمـــــــام !
صــــدا نــــازک میـکنــــی ..
و بـــاز هـــم مـی پـــرســـی :
کجــــــــــــــــا !!

تو تک ستارهــ منی

منم اسیر بودنتـــ

از تهـــ دل داد میزنم

میمیرم از نبودنتـــ

دلمـــ میخواد وقتیـــ پیر شدمـــ

دخترمـــ یــــآ پسرمـــ ازم پرسید عشقتـــ کی بود ؟

بتونمـــ با دستم به اتــآق اشاره کنم و بگمــ :

اونـــآهاش ... اونجــآ نشستهـــ

فقطـــ همینـــ

از جنس کدام نور بودی ستاره من؟

که جسارت با تو بودن در من جنبید؟

و من چه عاشقانه به رویت لبخند زدم

و تو چه مهربانانه لبخندم را پاسخ گفتی

و این شد

عاشقانه ی آرام “من و تو”

چیزیمـــ نیستــــ

فقطــــ راستشـــ را بخواهیــــ

دلمـــ برایـــ با همــ بودنـــهای یواشکیـــ مان لکــــ زدهـــ استــــ :(